Ντεκαφεϊνέ και ξινή. Έτσι θα μπορούσε να με αποκαλέσει κάποιος και να μην παρεξηγηθώ καθόλου, αφού θα έλεγε την πάσα αλήθεια. Καφέ δεν πίνω, δεν τον ξεκίνησα ούτε καν την τρομερή περίοδο πριν τις Πανελλήνιες η οποία, για τη γενιά μου σηματοδοτούσε την επιτρεπόμενη έναρξη της ακατάσχετης καφεποσίας με το πρόσχημα ότι βοηθούσε στο συνεχές και κοπιαστικό διάβασμα.
Όσο για το ξινή, λατρεύω παράφορα το λεμόνι σε όλες του τις εκδοχές, το καταναλώνω σε τεράστιες ποσότητες και υποθέτω ότι σταδιακά το αίμα στις φλέβες μου αντικαθίσταται από χυμό λεμονιού.
Η αντιπάθειά μου για τον καφέ έφερε ως παράπλευρη απώλεια το να μην τρώω τιραμισού. Όταν λοιπόν έπεσε στην αντίληψή μου η εκδοχή ενός δροσερού και ανοιξιάτικου τιραμισού, που μοσχοβολάει limoncello και γαρνίρεται με τις πρώτες φράουλες, τσακίστηκα να το φτιάξω …
Τιραμισού με limoncello και φράουλες
υλικά:
120 γρ. μακρόστενα σαβαγιάρ
χυμός από 2 πορτοκάλια
1 σφηνάκι limoncello
250 γρ. mascarpone
50 ml άπαχο γάλα
2 κουταλιές ζάχαρη άχνη
ξύσμα και χυμός από μισό λεμόνι
βανίλια
Για το γαρνίρισμα:
φράουλες
κουβερτούρα ή σοκολάτα γάλακτος ή άσπρη σοκολάτα
Βάζουμε τα σαβαγιάρ σε σκεύος που να τα χωράει σε μία στρώση και καλύπτουμε τυχόν κενά.
Αναμειγνύουμε το χυμό πορτοκαλιού με το limoncello και τα περιχύνουμε.
Αραιώνουμε το mascarpone με το γάλα και τα δουλεύουμε μέχρι να έχουμε μια ρευστή, πηχτή κρέμα.
Προσθέτουμε την άχνη, τη βανίλια, το ξύσμα και το χυμό λεμονιού και ανακατεύουμε καλά.
Αδειάζουμε την κρέμα πάνω στα σαβαγιάρ.
Στρώνουμε ομοιόμορφα την κρέμα και απλώνουμε από πάνω φράουλες σε ροδέλες.
Αν θέλουμε, μπορούμε πρώτα να σκορπίσουμε λίγη μαρμελάδα ή γλυκό φράουλα.
Πασπαλίζουμε με ξύσμα σοκολάτας και αφήνουμε το γλυκό στο ψυγείο να δέσει.
Τρατάρουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου