Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

Μανιτάρια στιφάδο …

Μη μου πεις ότι δεν την έχεις νιώσει ποτέ. Αυτή την αίσθηση της ασφυξίας να σε κατακλύζει, να σου σφίγγει το λαιμό, να σου κόβει την ανάσα.
Αυτό το ‘ πνίγομαι, Μίλτο, πνίγομαι ’ της Μελίνας-Στέλλας, το ‘ θέλω ανοιχτά παράθυρα να με φυσάει ο αέρας ’ του Σωκράτη Μάλαμα.
Αυτή ακριβώς λοιπόν είναι η φιλοσοφία και η λογική του στιφάδου.
Ένα φαγητό κλεισμένο ερμητικά σε σφραγισμένο σκεύος, να ασφυκτιά από τους ατμούς και να βράζει στο ζουμί του, κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Κι επειδή  έχουμε πάντα κατά νου την κορυφαία ατάκα του Τσιφόρου ‘ Έχεις φάει λαγό στιφάδο; Ε, πρώτα τον τρως και μετά λες: Δεν έπρεπε να φάω λαγό στιφάδο ’, δε φτιάξαμε στιφάδο με λαγό ή άλλο κρέας, αλλά …



Μανιτάρια στιφάδο



---¤-[2]



υλικά:
1 κιλό άσπρα μανιτάρια
500 γρ. κρεμμυδάκια στιφάδου
1 κρεμμύδι χοντροκομμένο
2 ώριμες ντομάτες στον τρίφτη ή τοματάκια κονσέρβας
1 μεγάλη κουταλιά πελτές ντομάτας
1 ποτηράκι κόκκινο κρασί
3 κουταλιές ξύδι
4 γαρύφαλλα,
4-5 κόκκοι μπαχάρι
2-3 δαφνόφυλλα
1 κανελλόξυλο
αλάτι, πιπέρι, ελάχιστη ζάχαρη






Σε λίγο λάδι σωτάρουμε το κρεμμύδι να γυαλίσει. 

Κόβουμε τα μανιτάρια στη μέση, αν είναι μεγάλα και αφήνουμε ολόκληρα τα μικρότερα. 

Τα προσθέτουμε στην κατσαρόλα μαζί με τα κρεμμυδάκια, ανακατεύουμε πολύ απαλά και μαγειρεύουμε μέχρι να πάρουν χρώμα.


ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ ΚΑΙ ΚΡΕΜΜΥΔΙΑ



Σβήνουμε με το κρασί και το ξύδι και περιμένουμε να εξατμιστούν τα υγρά. 

Προσθέτουμε τη ντομάτα και τον πελτέ, διαλυμένον σε λίγο νερό. 

Αλατοπιπερώνουμε, προσθέτουμε τα μπαχαρικά και τη ζάχαρη και ανακατεύουμε κουνώντας την κατσαρόλα. 

Σκεπάζουμε την κατσαρόλα, σβήνουμε τη φωτιά και αφήνουμε το φαγητό στο μάτι μέχρι να πέσει ο βρασμός.


ΜΕ ΣΑΛΤΣΑ ΚΑΙ ΜΠΑΧΑΡΙΚΑ 



Μεταφέρουμε το στιφάδο σε γάστρα ή πυρέξ με καπάκι.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς Κελσίου, για 45΄-50΄, προσθέτοντας αν χρειαστεί ελάχιστο νερό.


ΣΤΗ ΓΑΣΤΡΑ
---¤-[2]







.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου